Ο Ζακ κι η Αισθητικη μου

Η αισθητική μου αντιτίθεται σε δεκάδες πράγματα καθημερινά, στη βρωμιά των Εξαρχείων, στις σύριγγες έξω από τη Νομική των Αθηνών, στους 'άνδρες' που βαστιόνται χέρι χέρι στο μετρό του Κεραμεικού, στους ημίγυμνους αστέγους που ουρλιάζουν και κουνούν απειλητικά τη γροθιά τους σε μια αόρατη παρουσία που στέκεται απέναντι από τα τσαλαπατημένα τους χαρτόκουτα. Η αισθητική μου δεν ενοχλείται ιδιαιτέρως από τα παρκαρισμένα πάνω στις ράμπες ή στις θέσεις των αναπήρων αυτοκίνητα, από τους φίλους μου που, στις δύο και τριάντα πέντε έχουν πιεί αρκετά ώστε να δυσκολεύονται να ξαναγεμίσουν τα ποτήρια τους και τα λόγια τους να μην βγάζουν νόημα, από τη γόπα που πετάω στο δρόμο επειδή δεν έχω τασάκι στο οπτικό μου πεδίο, από τις ματωμένες μύτες και τα ανοιγμένα κεφάλια και τα πτώματα στο σινεμά. Είναι μια καλά εκπαιδευμένη αισθητική, αδιαμφισβήτητα. Έχει μάθει να αντικρούεται στο γνώριμο, σε αντίθεση με αυτό που πιστεύω. Καταπίνει τα κομμάτια μου που ανέχομαι και συνοφρυώνεται μπροστά σε εκείνα που απεχθάνομαι. Δεν κλείνω τα αυτιά μου σε τίποτα, γιατί τίποτα δεν συζητιέται, οι χώροι ασφαλούς χρήσης, οι ξέχειλοι ξενώνες, η αστυνομική βία κι ο βιασμός της γιαγιάς μου, της αδελφής της, της μητέρας και της γιαγιάς της στο πλαίσιο ενός καλώς ορισμένου γαμήλιου συμβολαίου είναι έννοιες άγνωστες σε εμένα. Η ίδια μου η θλίψη, αν το σκεφτώ λίγο παραπάνω, είναι έννοια άγνωστη σε εμένα. Με ρωτάς τι κάνω και σου απαντώ πάντα, καλά και νομίζω πως είμαι καλά. Ο ψυχολόγος κοστίζει πενήντα ευρώ την ώρα. Τα γαλάζια κάμελ μου κοστίζουν τέσσερα κι εβδομήντα, το ποτό μου κοστίζει οκτώ, ένα ή δυο γραμμάρια κυμαίνονται σε κόστος, το φαγητό μου είναι το μεγαλύτερο ή το μικρότερό μου έξοδο πάντοτε, αναλόγως την εποχή, τα ρούχα μου κοστίζουν κατιτίς σε εμένα μα σχεδόν τίποτα σε εκείνον που τα παράγει και τα πάντα σε εκείνον που τα ράβει και η σιγή μου κοστίζει τον αποχωρισμό από τη συνείδησή μου, που το μόνο που κάνει είναι να με εξαντλεί, τελευταία. Η επιλογή ποτέ δεν ήταν πιο εύκολη και συμφέρουσα -πανίσχυρη και μικρή, σκέφτομαι θριαμβευτικά, δίχως να διαφημίζω ό,τιδήποτε, όπως κάποιο γνωστό καθαριστικό προϊόν ή την ανακούφιση του να κλείνω τα μάτια σε ό,τι τυχαία δεν είμαι ή δεν φείδομαι.