11 Παράλληλα Σύμπαντα (1)

11 Παράλληλα Σύμπαντα

1. Ουσία

Περιμένεις ν'αγοράσω χρυσά κουτάλια

με τα κουμπιά που μου δίνεις

για να συλλέγω τα ψίχουλα απ'τ'άδεια πιάτα σου;

2. Τεκίλα Πορτοκάλι

Όχι

Όχι σήμερα

Όχι ποτέ

Όχι στο σπίτι

Όχι σε δυο ντουζίνες μέρες

ακριβότερες από ό,τι μπορείς να καπηλευτείς

από τα ετοιμόρροπα ράφια μου

Όχι ξανά, όχι αλλιώς, όχι αργότερα

όχι έτσι

όχι στο αμάξι

όχι μετά από τριάντα τσιγάρα

με κλειστό λαιμό και κεφάλι, δίπλα στα κάγκελα

μπορεί να μην είχα το θάρρος να τα προφέρω

μα αν δεν πάψεις να με ταϊζεις το ηλίθιο ποτήρι σου

θα τραβάς τα δάχτυλά σου από τους κοπτήρες μου

3. Ατύχημα

Απαξιώνω ολότελα την ανάγκη σου

να διαβάζεις για ζεστό ψωμί και κήπους

με τριαντάφυλλα που ρουφούν αγάπη

από τα δάχτυλά μου

αποφεύγοντας διακριτικά τις γάζες

σου προκαλούν αμηχανία οι μελανιές κι οι φουσκάλες;

Σου προκαλούν αμηχανία τα ράμματα

στο αριστερό φρύδι, το αιμάτωμα στο βολβό;

Γράφεις στην απόδειξη, είσαι καλά;

δίχως να σπάσει το πρόσωπό σου

δήθεν από ευγένεια και διακριτικότητα

μα στα δεκάξι μου ξέρω καλύτερα από ποτέ

πως προσποιείσαι τη βεβιασμένη αταραξία σου,

πως δε σε νοιάζει αν ήταν όντως κολώνα 

4. Αλήθεια

Πλήττω στο πλάι σου

πλήττω τις πομπώδεις, μεγάλες λέξεις

την εκθεσιακή μιζέρια και την ανέχεια

τ'άδεια ντουλάπια με τα γεμάτα τασάκια

την τάχα νιχιλιστική ανία σου

Πλήττω την εμμονή σου να φοράς τη θλίψη σου

δηκτικά και πάντα πάνω από όλα τα ρούχα

έτσι που δεν αγγίζει ποτέ δέρμα,

έτσι που δε σε ζεσταίνει ποτέ.

Μα πιότερο απ'όλα, πλήττω τα μπουκάλια που αδειάζεις

με θόρυβο

ενώ διψάς δυο σταγόνες αλήθειας

5.Αυθυποβολή

Λεπτό κορίτσι, λεπτό σκοινί

ένα λεπτό φτάνει κι είναι για πάντα

έπαψα να εκμεταλλεύομαι τις περόνες μου

ως μέσο εντυπωσιασμού

μα ομολογώ, ακόμη εξάπτομαι κρυφά

η πλάτη μου καίει χαρούμενα, όταν τα βλέμματα οίκτου,

δέους και κατάπληκτης αποστροφής

διαπερνούν τα πόδια μου

To Σάββατο, στέφομαι το φαρδύ, φωτεινό χαμόγελο

μ'επίμονη μοιρολατρία

με καρτερικότητα

σηκώνω τα ξύλα που θα'ταν ώμοι

τινάζω λίγη στάχτη από παράπονο, προσπερνώντας σε

που δεν μπόρεσες να είσαι το λιθαράκι

που θ'ανάκοπτε την πτώση

που ο γυμνός σκελετός μου δεν άνθισε ποτέ 

κάτω απ΄ το ζεστό σου σώμα

6.Μεταπολίτευση

Το να θυμάσαι είναι ανάγκη

το να ξεχνάς είναι πολυτέλεια

κι αν νομίζεις πως ακόμη γυρνώ

με ανοιχτή παλάμη, όπως όταν με γνώρισες

μάντεψε πάλι