Στον Καθένα

μην με ρωτάς αν θα το καταλάβεις: θα το ξέρεις
το χέρι μου σταμάτησε να είναι το χέρι μου
σε μια νύχτα- φαντάσου
από το ίδιο μου το χέρι
δεν το περίμενα ποτέ
σε εικοσιτετράωρα τα αστέρια ήταν μάτια
μάτια συνεννοημένων στο δρόμο
στο σούπερ μάρκετ, κι ο ταμίας ξέρει
χτυπάει κρακεράκια στη μηχανή όλο νόημα
πριν το καταλάβεις είσαι στο γραφείο και συμπληρώνεις
ερωτηματολόγια με αυτό το ξένο χέρι
όχι, η μύτη μου δεν αλλάζει στον καθρέφτη
ναι, θα κάνει μπάνιο με ανοιχτή πόρτα
μην φοβάστε, δεν είναι εθιστικά, μη λυπάστε
αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα
θα το ξέρεις γιατί οι δείκτες θα τρέχουν ανάποδα
στα όνειρα, δεν έχεις πέντε δάχτυλα
δεν έχεις αντανάκλαση στον καθρέφτη
αλλά εγώ έχω! κι όχι μόνο εσύ
θα το ξέρουν όλοι οι άλλοι, γιατί θα κλαις
πριν σβήσεις τούρτα σε αυτό το απαίσιο καφέ φόρεμα
η αλπραζολάμη δεν συνιστάται σε παιδιά και εφήβους κάτω των 18 ετών
μαλακία παίχτηκε­- λες, μη γελάς
μα όταν τρελάθηκα είχα πιο πολλή λογική
από όταν σε έπαιρνα πίσω
αν αυτό δεν είναι αστείο, δεν ξέρω τί είναι
εκείνη λέει, ξέρεις τί ξύλο έχω φάει;
λυνόμαστε στα γέλια και πίνουμε κόλα ζίρο
μια φορά κι έναν καιρό, ένας άλλος άνθρωπος
δε θα σε κοίταγε να σπας τα ποτήρια μας με ανοιχτό στόμα
αυτό δεν είναι αλήθεια, και μην φοβάστε
θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα
-η απάντηση βράζει στην άκρη της μικρής, δικής μου γλώσσας-
μα δε συνέβη.