Διανυσματικα

ΤΥΠΙΚΗ ΑΠΟΚΛΙΣΗ 

Έχω λόγους

Δεν το λέω για να καθησυχάζω τον εαυτό μου

πάντα, μα σήμερα το λέω για αυτό

ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

Καμιά φορά

Ίσως σκουπίζοντας τα πιάτα στη μικρή κουζίνα μου

και μόνο αν μισοκλείσω τα μάτια

Νιώθω πως βρίσκομαι στο Τότε,

Τον κόσμο του Τότε να εκτείνεται έξω από τα παράθυρα και τις πόρτες

όλες τις μυρωδιές και τις μπαγιάτικες σκέψεις,

το σκονισμένο σώμα και τα κίτρινα χέρια μου

Μου θυμίζω πως δεν υπάρχει το Τότε,

μήτε υπάρξει ποτέ ξανά 

και πια δεν είναι καν συμβιβασμός ή παραδοχή

είναι θρίαμβος

κι ανοίγω γρήγορα ξανά τη βρύση

πριν πιστέψω πως ακούω την ανάσα σου στο δίπλα δωμάτιο

ΨΗΛΑΛΩΝΙΑ

Κατεβαίνοντας στη ροζ πλατεία

Λυπάμαι για δύο πράγματα

Που είμαι ακόμη χαιρέκακη

 και που σε γνώρισα

ΜΙΚΡΗ

Πια δε σε πιστεύω

κι ό,τι λες για χειμώνες και σπίτια και βάσανα

εγώ τ'ακούω βερεσέ

Όσο θες κλάψε στο πάτωμα

Όσο θες λυπήσου τον εαυτό σου

Νιώσε μικρός, νιώσε πως ο κόσμος

δεν σου έδωσε ποτέ εκείνα που θαρρείς σου χρωστάει

μα εγώ δεν θα κάτσω δίπλα σου,

όχι σήμερα,

όχι ξανά, 

όλα αυτά δεν τα έκανα και δεν τα γνωρίζω, δεν τα θυμάμαι

κι αν δεν τα θυμάμαι εγώ, δεν τα θυμάται κανείς

κι αν δεν τα θυμάται κανείς, δεν έγιναν

ΠΕΙΝΑ

Μέχρι να λιώσουνε τα γόνατα στο χώμα

Να ψιθυρίζω μυστικά με την πνοή μου

Το κρύο αίμα να φιλά τα ακροδάχτυλα 

Π ε ί ν α  

Μου λείπει να ξαγρυπνάω ψάχνοντας ανασα 

που θα μαλακώσει την οδύνη

ανάμεσα στις θήκες των πλευρών μου,

με κόκαλα ανάγλυφα και τενοντες σκαλισμενους 

σε μαρμαρο

Μου λείπει τοσο που με κάνει να κλαίω 

Όχι επειδή χόρτασα

Αλλα επειδή έχω πάψει πια να πεινάω

ΚΟΛΟΝΊΑ

Δε θέλω πια να μου γράφεις

όχι μπροστά μου, ούτε πίσω μου

όχι σε χαρτάκια στο γραφείο

όχι στην παλάμη μου

με τους ξεθωριασμένους σχολικούς μαρκαδόρους σου

δεν θέλω να με πάρεις τηλέφωνο

δεν θέλω τίποτα πια από σένα

καμία λέξη

αφού τις είχες όλες 

και δεν μου έδωσες ούτε μία.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ/σφηνάκι

Χωρίς παπούτσια, μαλλιά, ζάχαρη στον καφέ

με πληγιασμένα πόδια, με βραστό λάχανο

κάθε μέρα

με πέντε αστέρια στο δρόμο για το Ωδείο

μπορεί και να μη χαιρόσουν, αλλά σίγουρα να ξέρεις

είμαι κάτι παραπάνω από ευτυχισμένη, είμαι λέφτερη.