Ντα Σβιντανια (1)

1.ΜΙΚΡΟ ΚΟΥΤΑΛΙ

Μην νευριάζεις

που λέκιασα με καφέ τα ποιήματά σου

ας μη μου τα 'στελνες.

2.ΕΡΓΌΧΕΙΡΟ

Οι ρώγες των δαχτύλων ξαγρυπνούν

κεντώντας σύννεφα στο βελουδένιο Οκτώβρη

θαρρείς αν βρέξει θα ξεχνάς; εικάζω

μετράς τους πόντους του υφάσματος με τα δόντια σου

τούτη την ώρα

δικάζω κάθε φθόγγο απ'όσους πρόφερες

3.ΦΩΤΕΙΝΌ

Λες πως αν δεν ήσουν, θα το ήξερες

Τώρα που είσαι, το ξέρεις;

Κι είναι, πράγματι,

υποννοούμενο

4.ΜΠΑΜΠΑ

δεν φοβάμαι πια όταν προσπερνώ τη μάντρα

δε φοβάμαι, και δεν κλαίω

μετρώ τα πλακάκια με τη ραχοκοκκαλιά μου

κρατώ παρουσίες στους σπονδύλους μου

μαζεύω τα ψίχουλα από τον πάτο του ντουλαπιού της κουζίνας

τα ρίχνω στη ζαρντινιέρα

να φυτρώσει ζεστό ψωμί κι αγάπη

5.ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΌΤΗΤΑΣ

Έβρισκες αστεία τα βλέμματά μου στο ρολόι

τα άκρα μου που δεν γαλήνευαν

όσο περιμέναμε το τρένο

γελούσες που έβγαζα τα χειμωνιάτικα από τις ντουλάπες

από τον Αύγουστο

μα τελικά βγήκα σωστή- πιάσαμε κρύο νωρίτερα

τα χρειάστηκα

6.ΠΟΥΕΡΤΟ ΝΑΤΑΛΕΣ

Ρωτάς πολλά

Ρωτάς πάντα

Για τις πολύχρωμες παράγκες και για τις φάλαινες

Τη Ρεκολέτα, το Καλαφάτε και τις εστάνσιας

Ρωτάς για το Πουέρτο Νατάλες και,

συνειδητοποιώ

πως δεν μου αρέσει να μιλάω όσο νόμιζα

7.ΝΤΑ ΣΒΙΝΤΑΝΙΑ

Νομίζω πως θα έπρεπε να έχει έρθει ως τώρα

πέρασαν τριακόσιες μέρες

δίχως να είμαι σίγουρη

πέρασαν τριακόσιες νύχτες

δίχως να δηλώνω ή να αρνούμαι ότι ελπίζω

μα κρίνοντας εξ ιδίων τ'αλλότρια

ας είναι λάθος

από τα κρύα χέρια της Ελίζας

το μουσκεμένο βαμβάκι στο στόμιο

εγώ δεν έχω ξεχάσει

είπε, θα τα πουμε

στο επανειδήν

μα ήδη βλέπω εκείνα τα πόδια στα χαλάσματα

να κατεβαίνουν, ν' ανοίγουν δρόμο

στο Μαύρον Όρος

8. XI.VI.MMXIV

στάχτη στο δέρμα και γυαλί στο σώμα

οι αράχνες κουρνιάζουν, ξαποσταίνουν στο χώμα

κι εγώ παγώνω στο μνήμα μου

η Πανσέληνος είναι στα μέσα του Νοέμβρη

είναι κρίμα: αν κρατιόμουν λίγο

θα την προλάβαινα