Νομος 4633/2019

 

Νόμος 4633/2019

αλλά να σου πω κάτι

κουράστηκα

όλοι οι δρόμοι από πάνω είναι ίδιοι

κι εγώ πετάω στον ουρανό και βυθίζομαι στο βούρκο

στην ίδια ανάσα

τα λαμπιόνια φτάνουν θολά στον πυθμένα

τα πρώτα Χριστούγεννα μόνη δίχως κάποιον δίπλα μου

τα εικοστά δεύτερα μόνη, σκέτο

όλα τα διόδια που μου μέτρησες

όλα τα βράδια κι όλες οι μέρες

οι πικρές, βαρυσήμαντες λέξεις

δεν σημαίνουν πια τίποτα: αυτό που φοβόμουν

μόνο γραμμές από γράμματα ενωμένες

τελικά, δεν είχε νόημα

και τσακωνόμασταν στο δρόμο

οι περαστικοί έκαναν πως δεν μας κοιτούν

σε όσες γκαλερί και να πας τον δικό σου

σε όσες εκθέσεις και βραδιές ποίησης

δε σκαμπάζει ποιος φιλοτέχνησε τα μωβ μάτια σου

τη χαραυγή όταν κατέβασα τα γυαλιά σου

η αναπνοή μου, σαν κάθε κακή συνήθεια

κόβεται δύσκολα

μα τα κατάφερες

γνωριστήκαμε στα όρθια και μιλήσαμε για μουσική

ξεριζώσαμε αγκαλιά το κεντρί της αγάπης

μουσκέψαμε το κάλυμμα με δάκρυα

και πάλι γυρίζεις απ' την άλλη σαν να μη με ξέρεις;

σβήσε το τσιγάρο σου στο στήθος μου, για να το κάνουν όλοι

δεν μπορεί να είναι τόσο κακό

ίσως να αντιστεκόμουν, αν είχα το σθένος

αλλά να σου πω κάτι

κουράστηκα